Są różne adaptacje książek: lepsze, gorsze i tak dalej... ale ta ekranizacja jest tak bardzo rozczarowująca, że aż żal ściska. Uważam że trzeba mieć prawdziwy talent żeby tak koncertowo spartolić świetny pierwowzór Ursuli Le Giun, z genialną historią i filozoficznym przesłaniem, ciekawymi postaciami i wizjonersko wykreowanym światem. Film wydaje się opowiadać jakąś z nosa (żeby nie powiedzieć dosadniej) wziętą historyjkę, która jedynie w bardzo luźny sposób zasadza się na epickiej powieści Le Giun i oczywiście pokazuje widzowi kluczowych bohaterów, kilka ważnych lokacji i kultowych (w odniesieniu do pierwowzoru) scen, ale wszystko wydaje się płaskie i płytkie, żenujące i męczące. To tak, jakby chcąc opowiedzieć o życiu rafy koralowej zanurzyć obiektyw w brudnej kałuży i próbować przekonać widza że utopiona w niej dżdżownica to biblijny Lewiatan, który uciął sobie chwilową drzemkę. Nawet obecność takich aktorskich osobistości jak Danny Glover i Isabella Rossellini nie tylko nie pomaga, ale działa przygnębiająco i rozczarowuje.