Daleko jeszcze Goro Myazakiemu do jego sławnego ojca (którego notabene też nie uważam za największego z mistrzów anime). Zobaczcie jak zrobił piasek na pustyni - jako płaską teksturę nie wchodzącą w interakcję ze stąpającą po nim stopą! Albo liście na drzewie, jako jednolitą zieloną plamę. Myślę, że nie tak tata uczył.
No, swoją drogą to trochę nieładnie kogoś oceniać poprzez pryzmat ojca, ale jakoś nie mogłem się w tym wypadku powstrzymać.
Plusem fabuły jest ta "zła" postać, która chce pokonać śmierć, jest przeciwko śmierci. Zwykle to te dobre jej nie chcą. Ciekawe odwrócenie.